ไฮน์ริช เฮิรตซ์ (เยอรมัน: Heinrich Hertz; 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2400 — 1 มกราคม พ.ศ. 2437) เป็นนักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน และเป็นคนแรกที่พิสูจน์ถึงการมีอยู่ของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า จากทฤษฎีของแมกซ์เวลล์ ทฤษฎีแม่เหล็กไฟฟ้าของแสง เฮิรตซ์พิสูจน์ทฤษฎีโดยพัฒนาเครื่องมือที่ใช้ส่งและรับคลื่นวิทยุโดยใช้การทดลอง นั่นให้เหตุผลถึงปรากฏการณ์แบบไร้สายอื่น ๆ ที่รู้จัก หน่วยวิทยาศาสตร์ของความถี่ รอบต่อวินาที ถูกตั้งชื่อเป็น เฮิรตซ์ เพื่อเป็นเกียรติแก่เขา
ไฮน์ริช รูดอล์ฟ เฮิรตซ์ เกิดที่เมืองแฮมเบิร์ก ประเทศเยอรมัน บิดาชื่อ กุสตาฟ เฟอร์ดินานด์ เฮิรตซ์ (ชื่อเดิม เดวิด กุสตาฟ เฮิรตซ์) (พ.ศ.2370 – 2457) เป็นนักเขียนและสมาชิกวุฒิสภา มารดาคือ แอนนา อลิซาเบท เฟฟเฟอร์คอร์น ระหว่างที่เรียนอยู่ที่โจแฮนนัมในแฮมเบิร์ก เฮิรตซ์ได้แสดงความสามารถด้านการเรียนวิทยาศาสตร์ได้ดีเทียบเท่ากับการเรียนภาษาอาหรับและภาษาสันสกฤต ได้เรียนวิทยาศาสตร์และวิศวกรรมในเดรสเดินมิวนิก และเบอร์ลิน ที่ที่ได้เรียนกับกุสตาฟ เคอร์ชอฟฟ์และเฮอร์มันน์ ฟอน เฮล์มโฮลทซ์
ในปี พ.ศ. 2423 เฮิรตซ์ได้รับปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยฮุมโบลด์ทแห่งเบอร์ลิน และยังคงศึกษาต่อหลังจากสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาเอกกับเฮล์มโฮลทซ์อยู่อีก 3 ปี ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยของเขา
